ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΑΙ Η ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΜΕΤΑΞΥ ΛΑΪΚΟΥ ΚΑΙ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ

Οι λέξεις δεν μιλάνε από μόνες τους . Χρειάζονται δύο πλευρές για να υπάρξει νόημα . Η σχέση αυτή είναι γνωστή από αρχαιοτάτων χρόνων στους ρήτορες και τους σοφιστές . Κάποιες λέξεις έχουν πολλές σημασίες άλλες κυρίαρχες και άλλες δευτερεύουσες . Η λέξη λαός και το παράγωγο λαϊκός έχουν υποστεί μια τεράστια χρήση και πολλές φορές κατάχρηση από τους κάθε είδους ρήτορες . Η Εργατική Προοδευτική Αριστερά ξεκαθαρίζει πως η λέξη εργατικός-η-ο έχει την αντίθετη σημασία από την λέξη λαϊκός όπου οι δημαγωγοί κατάφεραν να ταυτίσουν τον ιδεώδη κοινωνικό τύπο με ό,τι ποιο ευτελές κοινωνικά υπάρχει . Η προπαγανδιστική ανάγκη να συνεγείρουν τα πλήθη εξύψωσε τις ατέλειες σε αρετές ! Εμείς αντίθετα πιστεύουμε πως ο εργαζόμενος δεν είναι ένα απλό θύμα της εξουσιαστικής βίας και τρομοκρατίας αλλά κάτι περισσότερο : είναι εσκεμμένα και μεθοδικά λαϊκός δηλαδή τόσο αλλοτριωμένος που επιθυμεί μόνο την ευτέλεια και μισεί θανάσιμα την πνευματική και αισθητική καλλιέργεια . Οι ψευτοσοσιαλιστές και οι δικτατορικές λαϊκές ουτοπίες διαστρεβλώνουν την σημερινή πραγματικότητα και σε συνεργασία επειδή συμπίπτουν τα συμφέροντά τους με τους καπιταλιστές προωθούν την έννοια του λαϊκού ως καταπιεσμένη αξία ! Η εργατική συνείδηση δεν είναι συνείδηση βάναυσης εργασίας (δουλεία) αλλά συνείδηση ανατροπής των σχέσεων εκείνων που παράγουν , συντηρούν και προάγουν την βάναυση εργασία σε βάρος της δημιουργικής εργασίας . Η οικονομία μιας κοινωνίας αντανακλά τις αξίες της και αναπαράγει τις πολιτικές δομές της(μηχανισμούς αποφάσεων). Μια κοινωνία με βάση την εργασία που καταξιώνει τον εργαζόμενο είναι το απελευθερωτικό ζητούμενο .