Κυριακή 30 Μαρτίου 2008

ΚΑΙΡΟΣΚΟΠΙΚΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ

Δεν μας προκαλεί έκπληξη η στάση των ψευτοαριστερών πολιτικών σχηματισμών της χώρας μας στο ζήτημα της πώλησης μετά του management του Ο.Τ.Ε. Η οργισμένη τους λεκτική αντίδραση είναι εκδήλωση της απόγνωσής τους για '' την Αλεξάνδρεια που φεύγει" . Όταν τα ψευτοαριστερά κόμματα θέλουν να ταυτίσουν την εργασία , τα εργασιακά δικαιώματα και την οικονομία της χώρας με το Κράτος-Δημόσιο ενώ γνωρίζουν τόσο καλά πως η χώρα '' ανήκει στη Δύση '' δηλαδή σε ένα Κεφαλαιοκρατικό σύστημα το οποίο δεν μπορούν να αλλάξουν παρά με δύο τρόπους : δια των εκλογών και της Επανάστασης γι' αυτό τότε πρέπει να γίνεται κανείς καχύποπτος για τις οιμωγές τους . Τώρα θυμήθηκαν την αναγκαιότητα και τη χρησιμότητα των ελληνικών Διοικήσεων αυτών των επιχειρήσεων ; όταν οι εταιρίες αυτές αποτυγχάνουν στον ανταγωνισμό επειδή σκοπός τους είναι όχι η κερδοφορία και η ανάπτυξή τους αλλά το βόλεμα των μελών της ψευτοαριστερής νομενκλατούρας τότε σιωπούν . Αλλά η εθελοτυφλία τους είναι πασίγνωστη. Οι μεγάλες επιχειρήσεις του Δημοσίου έχουν μεγάλες δυνατότητες για τις κλαδικές και όχι για τον τόπο . Πόσο γελοίοι γίνονται όταν σκούζουν σπαραξικάρδια σε ερμηνεία μελοδραματικού ρόλου χειρίστου είδους για τον "αφελληνισμό" των επιχειρήσεων !!! Αλλά έχουν το δίκιο τους διότι Έλληνας είναι ο διορισμένος Έλληνας . Με τέτοια λογική και επιχειρηματολογία δείχνουν σε όλους ότι τα εργασιακά δικαιώματα ταυτίζονται με τα στενά συντεχνιακά συμφέροντα που εκφράζονται μέσα από τις κομματικά ελεγχόμενες σωματειακές τους ενώσεις . Εργασιακά δικαιώματα έχουν όλοι και το βασικό επιχείρημα της δήθεν κεντροδεξιάς διακυβέρνησης εκεί ακριβώς στηρίζεται : Η ανάπτυξη του κύκλου εργασιών δημιουργεί τις προϋποθέσεις για νέες επενδύσεις και εξασφάλιση της εργασίας και των αποδοχών .Δεν θα απολυθούν οι ικανοί παρά μόνον οι ανίκανοι οι οποίοι στα μάτια της κοινής γνώμης είναι οι κομματικά διορισμένοι . Εμείς λέμε δυνατά όχι στις απολύσεις αλλά και όχι στον διαχωρισμό των εργαζομένων σε προνομιούχους της κομματοκρατίας και σε απόκληρους του κομματικού παρακράτους . Δεν λένε οι ψευτοαριστεροί της σέχτας του κρατικισμού πως ο αφελληνισμός δεν σημαίνει παρά απολύσεις και έτσι αφήνουν σκόπιμα να εννοηθεί πως γίνεται αρπαγή πλούτου και ληστεία και πως η εταιρία θα στραφεί εναντίον της ίδιας της της εταιρικής έδρας ! πράγμα ανόητο , φτηνό και εξ ορισμού αντίθετο στη δυναμική (ιμπεριαλιστική άλλωστε) φύση των καπιταλιστικών μονάδων . Ας μην μιλήσουμε για τις συνθήκες εργασίας οι οποίες είναι καπιταλιστικά εγγυημένες από παρελθόντες αγώνες . Παίζουν χονδροειδώς με τις λέξεις και τον αφελληνισμό τον ταυτίζουν με τον κρατικισμό. Ο πατριωτισμός είναι ολιστική έννοια και δεν χωράει διακρίσεων , είναι σαν την αγάπη των γονιών ακέραια και άδολη . Τα άλλα είναι απλώς καιροσκοπισμός και ατυχή επικοινωνιακά κόλπα σταλινικής μεθοδολογίας .

Πέμπτη 27 Μαρτίου 2008

ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΑΙ Η ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΜΕΤΑΞΥ ΛΑΪΚΟΥ ΚΑΙ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ

Οι λέξεις δεν μιλάνε από μόνες τους . Χρειάζονται δύο πλευρές για να υπάρξει νόημα . Η σχέση αυτή είναι γνωστή από αρχαιοτάτων χρόνων στους ρήτορες και τους σοφιστές . Κάποιες λέξεις έχουν πολλές σημασίες άλλες κυρίαρχες και άλλες δευτερεύουσες . Η λέξη λαός και το παράγωγο λαϊκός έχουν υποστεί μια τεράστια χρήση και πολλές φορές κατάχρηση από τους κάθε είδους ρήτορες . Η Εργατική Προοδευτική Αριστερά ξεκαθαρίζει πως η λέξη εργατικός-η-ο έχει την αντίθετη σημασία από την λέξη λαϊκός όπου οι δημαγωγοί κατάφεραν να ταυτίσουν τον ιδεώδη κοινωνικό τύπο με ό,τι ποιο ευτελές κοινωνικά υπάρχει . Η προπαγανδιστική ανάγκη να συνεγείρουν τα πλήθη εξύψωσε τις ατέλειες σε αρετές ! Εμείς αντίθετα πιστεύουμε πως ο εργαζόμενος δεν είναι ένα απλό θύμα της εξουσιαστικής βίας και τρομοκρατίας αλλά κάτι περισσότερο : είναι εσκεμμένα και μεθοδικά λαϊκός δηλαδή τόσο αλλοτριωμένος που επιθυμεί μόνο την ευτέλεια και μισεί θανάσιμα την πνευματική και αισθητική καλλιέργεια . Οι ψευτοσοσιαλιστές και οι δικτατορικές λαϊκές ουτοπίες διαστρεβλώνουν την σημερινή πραγματικότητα και σε συνεργασία επειδή συμπίπτουν τα συμφέροντά τους με τους καπιταλιστές προωθούν την έννοια του λαϊκού ως καταπιεσμένη αξία ! Η εργατική συνείδηση δεν είναι συνείδηση βάναυσης εργασίας (δουλεία) αλλά συνείδηση ανατροπής των σχέσεων εκείνων που παράγουν , συντηρούν και προάγουν την βάναυση εργασία σε βάρος της δημιουργικής εργασίας . Η οικονομία μιας κοινωνίας αντανακλά τις αξίες της και αναπαράγει τις πολιτικές δομές της(μηχανισμούς αποφάσεων). Μια κοινωνία με βάση την εργασία που καταξιώνει τον εργαζόμενο είναι το απελευθερωτικό ζητούμενο .

Τρίτη 25 Μαρτίου 2008

ΑΚΡΑΙΑ ΚΑΙΡΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ ΚΑΙ ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ

Η ανικανότητα του κυβερνητικού μηχανισμού αποκαλύπτεται όχι όταν το δηλώσει η αντιπολίτευση και γενικώς οι έχοντες συμφέρον μιας τέτοιας επιβεβαίωσης , αλλά όταν τελειώσουν τα ''ψέματα'' . Όταν δηλαδή στερέψουν οι επικοινωνιακές εμπνεύσεις . Τέλη Μαρτίου και 60 εστίες πυρκαγιών έχουν ανάψει στην χώρα μας μια μέρα όπου η θερμοκρασία είναι κάτω από τους είκοσι βαθμούς και η υγρασία πολύ υψηλή . Σε περιοχές χωρίς παραπλήσιες χωματερές και απερίσκεπτους αστούς περιηγητές .Όμως μια μέρα με 10 μποφόρ!!! Και το πιο συμπτωματικό η μεγαλύτερη εξ αυτών γινόμενη πυρκαγιά ανεξέλεγκτη ξεκίνησε την ώρα του λυκόφωτος ! Ποια ακραία καιρικά φαινόμενα μπορούν να δικαιολογήσουν την ανικανότητα για πρόληψη; Ποια ακραία ανικανότητα υποστηρίζει την δασική αποψίλωση ; Είναι προφανές ότι γνωρίζουν οι αρμόδιοι τον πραγματικό λόγο των πυρκαγιών και τον απωθούν στο υποσυνείδητό τους αντί να τον προβάλουν στην κοινή γνώμη . Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ δεν πείθεται από την δήθεν έλλειψη πληροφοριών όταν τα διάφορα μυστικά (κομματικά) κονδύλια διασκορπίζονται για να κορέσουν την δίψα των κομματικών αρουραίων και όχι για την συλλογή στοιχείων περιβαλλοντικά σωτήριων . Γιατί θα πρέπει να το ομολογήσουν οι ιθύνοντες πως δεν είναι οι πυρκαγιές έργο των νεράιδων του δάσους αλλά των ελληνικών ζόμπι του σύγχρονου καταστροφισμού έργο σαδιστών που σίγουρα έχουν προστάτες υψηλά ιστάμενους . Ο μόνος σοβαρός λόγος απόκρυψης των ενόχων είναι πως με την αποκάλυψή τους το κακό θα είναι υπέρτερο της συγκάλυψής τους για το σύνολο της κοινωνίας . Αφού όμως δεν θέλετε να τους αποκαλύψετε τότε εξουδετερώστε τους όσο πιο "χριστιανικά" μπορείτε.

Κυριακή 9 Μαρτίου 2008

ΔΙΧΑΣΜΟΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

Το στρατήγημα της κρατικιστικής εξουσίας το οποίο θα έπρεπε όλοι οι εργαζόμενοι να το έχουν διαπιστώσει και διαπιστώνοντάς το να το έχουν καταγγείλει είναι ο διαχωρισμός σε εργαζόμενους του ιδιωτικού και του Δημοσίου . Η εξόφθαλμη αυτή ανισότητα βολεύει την κρατικοδίαιτη Διαπλοκή και καταδικάζει σε μόνιμη ανασφάλεια τους μεν και σε αναγκαστική συνέργια τους δε . Ο διαχωρισμός είναι ένας ήπιος διχασμός προσεχτικά και με μαεστρία ελεγχόμενος από τα βοηθητικά κέντρα της εξουσίας(κρατική διοίκηση και κρατικοδίαιτος συνδικαλισμός). Λέμε διαχωρισμός επειδή και ορισμένοι ψευτοαριστεροί για να φανούν αρεστοί στους ιδιωτικούς υπαλλήλους κάνουν χρήση αυτής της λέξεως .Αλλά όμως με αυτό τον τρόπο προσπαθούν να πετύχουν δύο στόχους .Πρώτον θέλουν να συγκαλύψουν την πραγματικότητα της αδικίας και να προλάβουν τυχόν αντιπαραθέσεις μεταξύ των εργαζομένων πράγμα που θα οδηγούσε σε σύγκρουση και κατά συνέπεια σε καταφανή καταδίκη του κρατικοδίαιτου Συστήματος της Διαπλοκής από ισχυρή μερίδα των πολιτών και δεύτερον αφήνουν να εννοηθεί πως αγωνίζονται για την πλήρη εξομοίωση των ιδιωτικών υπαλλήλων με αυτούς του Δημοσίου εν αναμονή πάντοτε της ολοκληρωτικής κρατικοποιήσεως της οικονομίας με την έλευση του Κομμουνιστικού Συστήματος . Η Εργατική Προοδευτική Αριστερά δεν χωρίζει τους εργαζόμενους με κριτήρια συνεργαζόμενου με το αντεργατικό καθεστώς . Θέλουμε να γίνει κατανοητό ότι ο μηχανισμός της αντιδραστικής διάσπασης των εργαζομένων λειτουργεί με μεθόδους δωσιλογισμού .Όλοι οι εργαζόμενοι πρέπει να συνταχθούν στην αντίσταση κατά του ξενοκίνητου διχασμού και να μην παρασύρονται από τις σειρήνες ενός πρόσκαιρου ευδαιμονισμού . Ο εργαζόμενος δικαιούται επειδή είναι ο παραγωγός και όχι ο συνεργάτης / δωσίλογος της Διαπλοκής .

Σάββατο 8 Μαρτίου 2008

Η ΑΥΞΗΣΗ ΤΗΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ Η ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΗ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Η κοινή γνώμη στην Ελλάδα διαπιστώνει την αύξηση της σκληρής εγκληματικότητας και της πιο επικίνδυνης μορφής της αυτήν για ΄΄ψύλλου πήδημα΄΄ . Και οι δημοσιογράφοι πιστοί στο λαϊκισμό τους διογκώνουν τα γεγονότα στιγμιαία για να τα ξεχάσουν αμέσως αφού στις φτηνές τους αναλύσεις εντοπίσουν τον ένοχο που είναι βέβαια η ελλιπής αστυνόμευση ! Η κοινωνιολογική πραγματικότητα βγάζει μάτια ! Η αιτία αυτού του φαινομένου είναι ο εξαμερικανισμός της νεοελληνικής κοινωνίας . Δεν μπορεί κάποιος να ζητάει τα ΄΄αγαθά ΄΄ του καπιταλισμού χωρίς τα επακόλουθά του .Ισχύει εδώ το ΄΄ ου γαρ έρχεται μόνος ΄΄. Τα γιγαντιαία τζιπ συνοδεύονται από γκανγκστερικές μεθόδους και συμμορίες , η ιερότητα του χρήματος από την αποϊεροποίηση της ανθρώπινης ζωής . Η εργασία παραχωρεί την θέση της στον εκβιασμό και στην ηθική νομιμοποίηση της κλοπής : “έτσι κάνουν όλοι” . Η Εργατική Προοδευτική Αριστερά θεωρεί την ευθύνη των ΜΜΕ μεγάλη και συνειδητή διότι το σύστημα των ιδιοκτητών της ενημέρωσης έχει στηρίξει την άτυπη αλλά ουσιαστική εξουσία του στην πλύση εγκεφάλου , μέσω των διαφημίσεων , του εξαμερικανισμού. Η κυβέρνηση στηρίζει αυτή την ιδεολογία μηδενίζοντας το φορολογικό κόστος των τηλεοπτικών διαφημίσεων και έτσι πετυχαίνει σε δύο ταμπλό : Την τόνωση του αμερικανικού καταναλωτισμού και την οικονομική ενίσχυση του ίδιου του Συστήματος . Η αντίσταση στην κρατικο-καπιταλιστική υποδούλωση περνάει μέσα από την διεκδίκηση για τους εργαζομένους της αύξησης της φορολογίας των διαφημιστικών σποτ υπέρ των καταναλωτικών κινημάτων .

Παρασκευή 7 Μαρτίου 2008

ΟΙ ΦΕΝΤΑΓΙΝ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ ΤΩΝ ΕΚΔΟΤΩΝ

Η Μεταπολίτευση ολοκλήρωσε το πρόγραμμά της ! Αλλά ολοκλήρωση δεν σημαίνει τέλος.
Σημαίνει εμπέδωση και συντήρηση του κεκτημένου. Έτσι, οι φενταγίν του εκδοτικού κατεστημένου, οι καλοί δημοσιογράφοι τώρα που ο χώρος τους αποκαλύφθηκε ως ο κατεξοχήν υποστηρικτής της εν λόγω χούντας (βλέπε Διαπλοκής) αρνούνται να προσχωρήσουν στο χώρο των εργαζομένων διότι ευελπιστούν να συμπεριληφθούν στις τάξεις των ΄΄ εκδοτικών αυλικών ΄΄ .
Μη πει κανείς ότι ΄΄ ισοπεδώνουμε τους πάντες ΄΄ . Η περίπτωση του ασφαλιστικού είναι πασίδηλη μαρτυρία. Η Εργατική Προοδευτική Αριστερά προτείνει μιαν αυτόνομη συλλογική διοίκηση των εφημερίδων και των ΜΜΕ στον ενημερωτικό τους ρόλο με εκλογή από την δημοσιογραφική βάση της Διοίκησης ως πρώτο βήμα για την απεξάρτηση από την Χούντα των Εκδοτών . ΟΧΙ στα δημοσιογραφάκια ελεύθερους σκοπευτές οι οποίοι βρίσκονται στην υπηρεσία των καπιταλιστών ενάντια στην αφύπνιση των δημιουργικών δυνάμεων των υγιών εργαζομένων!

Πέμπτη 6 Μαρτίου 2008

ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

Η Επανάσταση ήταν το τελικό αίτιο των εργατικών κινημάτων των προηγούμενων αιώνων . Και μόνο η λέξη ''αιώνας'' αρκεί για να αισθανθεί κάποιος το μέγεθος και την τύχη της προσπάθειας αυτής . Ποια είναι όμως σήμερα η ουσία μιας τέτοιας παρωχημένης έννοιας ; Ποιο περιεχόμενο μπορεί κανείς να δώσει σε μια οργανωμένη προσπάθεια των εργαζομένων ; Ο εχθρός ήταν άλλοτε το αφεντικό , ο εργοδότης , ο κεφαλαιοκράτης , οι μηχανισμοί παραπλάνησης(εκκλησία) κτλ. Σήμερα ο μεγάλος εχθρός δεν προκαλεί τόση απέχθεια που να ατσαλώνει τη θέληση του εργαζόμενου σε μια πάλη χωρίς συμβιβασμό . Στη χώρα μας το ιδεώδες είναι το βόλεμα στο Δημόσιο . Όμως ένα Δημόσιο παρασιτικό και αντιδημιουργικό που μοιράζει τα ευρωπαϊκά πακέτα και τα κρατικά δάνεια προς όφελος των εργαζομένων που απαρτίζουν το σύστημα . Ο εργαζόμενος με την καταναλωτική συνείδηση και τα φτηνά ιδανικά είναι ένα καπιταλιστικό κατασκεύασμα περισσότερο ανθρωποειδές και λιγότερο ελεύθερος πολίτης . Αν οι μεγάλες λέξεις σήμερα δεν προκαλούν δέος αλλά μάλλον μειδίαμα τότε ας μιλήσουμε όχι για ανάγκη επανάστασης αλλά για ανατροπή του κυρίαρχου εργοδοτικού και αλλοτριωτικού Συστήματος . ΑΝΑΤΡΟΠΗ του κρατικού αντιδημιουργικού παρασιτικού συστήματος . Το κράτος είναι τόσο μεγάλο όσο είναι το μεγαλείο των εργαζομένων και όχι η κοιλιά τους .

Τετάρτη 5 Μαρτίου 2008

ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΡΓΑΣΙΑ

Ο καπιταλισμός εδραιώθηκε στις αγγλοσαξονικές και γερμανικές χώρες για δύο λόγους βασικούς σύμφωνα με τους σημαντικότερους κοινωνιολόγους . Πρώτον διότι είναι υλόφρων καταναλωτισμός και δεύτερον επειδή προκαλεί τον διαιρετικό ανταγωνισμό μεταξύ των εργαζομένων. Οι ψυχολογικοί λοιπόν λόγοι και οι ανθρωπιστικοί κατ'επέκταση είναι η βάση της καπιταλιστικής προπαγανδιστικής στρατηγικής επιτυχίας αυτού του οικονομικού συστήματος . Ο πλούτος παράγεται από την εργασία των πολλών σύμφωνα όμως με το σχέδιο των καπιταλιστών . Και ο ρόλος της εργασίας είναι διττός .Πρώτον η εργασία παράγει προαποφασισμένα αγαθά και δεύτερον αμείβεται άνισα . Αυτό είναι το βασικό στρατήγημα του καπιταλιστή για να διασπάσει τους εργαζόμενους Το εργατικό κίνημα δεν πρέπει να αγνοεί την πάγια αυτή τακτική. Μια άλλη φαινομενικά παράδοξη τακτική των καπιταλιστών είναι η ένταση της εργασίας Ο καπιταλιστής εργάζεται εντατικότερα από τους απλούς εργαζόμενους τουλάχιστον στο πρώτο στάδιο της επιχείρησης όταν αυτή είναι αναπτυσσόμενη (Obsession). Η ανεργία ή η χαμηλή παραγωγικότητα ή η ελεγχόμενη παραγωγικότητα είναι η μέθοδος συντήρησης του συστήματος και οι μισθολογικές διαστρωματώσεις της εργασίας οι συνέταιροι -συνεργάτες του καπιταλιστή που θέλει να διατηρήσει τα κεκτημένα . Μια άλλη δυσκολία είναι ο πληθωρισμός .Μεγαλύτερες αμοιβές σημαίνει μεγαλύτερη κατανάλωση , όμως πάγωμα μισθών σημαίνει συντήρηση της εκμετάλλευσης .Αυτή η αντίθεση είναι η δυσκολία που πρέπει να ξεπεραστεί στην λαϊκή συνείδηση . Μια ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ όμως δεν μπορεί να συντηρεί τις καπιταλιστικές μορφές κατανάλωσης . Αυτός είναι ο βασικός λόγος αυτοϋπονόμευσης του εργατικού κινήματος . Η υπέρβαση των μορφών αυτών προϋποθέτει έναν νέο εργατικό ανθρωπισμό στη θέση του αστικού ψευτοανθρωπισμού των κοινωνικών διακρίσεων και του κοινωνικού δαρβινισμού . Η εργασία δεν είναι μια φυσική παραγωγή όπως η αγροτική . Είναι μια διαδικασία πολιτικών -πολιτιστικών αποφάσεων που ικανοποιούν το σύνολο της κοινωνίας . Αυτό στην ιστορία της κοινωνικής πάλης ονομάστηκε ουτοπία με την αρνητική σημασία της αποθάρρυνσης της δημιουργικότητας και της ενίσχυσης του μηδενισμού . Η Εργατική Προοδευτική Αριστερά είναι μια αριστερή και ουσιαστικά ανατρεπτική αλλαγή του μηδενιστικού κατεστημένου υπέρ του ανθρώπου -εργαζόμενου -πνευματικού -και -συναισθηματικού όντος , πρωτίστως δημιουργού πολιτισμού με κέντρο τις ανώτερες αξίες της συλλογικότητας και της αγωνιστικότητας .

Τρίτη 4 Μαρτίου 2008

ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΡΓΑΣΙΑ

Ο σοσιαλισμός στην Ελλάδα αποδείχτηκε μια επιχείρηση διορισμών στο Δημόσιο για να εξασφαλίσουν εργασία με σταθερές αμοιβές οι υποαπασχολούμενοι του ιδιωτικού τομέα (κυρίως οικοδομικά και αγροτικά επαγγέλματα) και να τονώσουν την κοινωνική αλληλεγγύη . Το Δημόσιο αυτό καθ'εαυτό όμως είναι ένας μη παραγωγικός τομέας .Έτσι οι ξένες μεταβιβάσεις κονδυλίων της Ε.Ε. και ο δανεισμός υπήρξαν οι πηγές χρηματοδότησης αυτού του κεϋνσιανού μοντέλου ανάπτυξης το οποίο συμπλήρωναν οι κοινωνικοποιήσεις των διαφόρων προβληματικών επιχειρήσεων. Ποιο ήταν όμως το αποτέλεσμα αυτής της μαζικής εισβολής υπαλλήλων στο Δημόσιο; Η διόγκωση του κρατικοδίαιτου συστήματος και ο ευτελισμός της πραγματικής εργασίας υπέρ ενός είδους παρασιτικού εισοδηματισμού . Ο εργαζόμενος έπαψε να εκτιμά την εργασία και άρχισε να την αντιλαμβάνεται ως επιμίσθιο κομματικοφροσύνης . Ο σοσιαλισμός στην Ελλάδα κατέστρεψε την εργασία διαστρέφοντάς την από κοινωνική συμβολή σε κρατικο-κομματική καταβολή επιδόματος . Η Εργατική Προοδευτική Αριστερά εντοπίζοντας την συστηματική παραχάραξη της έννοιας ΄΄εργασία΄΄ από τους σοσιαλιστές (προσπάθεια για να πληγεί το κεφάλαιο και η ιδιοκτησία) διαβλέπει την ταυτόχρονη απαξίωση του εργαζόμενου ως παραγωγικού και επι-κοινωνιακού όντος . Η απελευθέρωση του εργαζόμενου και η εξύψωσή του σε προσωπικότητα είναι το ζητούμενο στην κοινωνική μάχη ενάντια στις δουλοκτητικές μορφές παραγωγής . Ο σοσιαλισμός υποβίβασε τον εργαζόμενο σε επαίτη του κομματικού κομισάριου και σε χαζοχαρούμενο φλύαρο καταναλωτή των εισαγόμενων γκάτζετ . Επιθυμούμε τον επαναπροσδιορισμό της εργασίας ως σημείο ανύψωσης του εργαζόμενου σε προσωπικότητα και όχι σε μονάδα ενός πέι ρολ . Η δυνατότητα επιλογής εργασίας όχι για την εργασία (βλέπε αμοιβή) αλλά συμβολή στις επιλογές μιας κοινωνικής αξιολογίας πολιτισμού στην ιεράρχηση της οποίας συμμετέχει και ο εργαζόμενος επειδή συμμετέχει στο νευραλγικότερο σημείο της πολιτικής δηλαδή την πρόταση αξιών που συνιστούν το ευ ζην των εργαζομένων . Οι ψευτοσοσιαλιστές θέλουν δουλειές αλλά όχι για να δουλεύουν : απλά για να πληρώνονται !