ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΡΓΑΣΙΑ

Ο καπιταλισμός εδραιώθηκε στις αγγλοσαξονικές και γερμανικές χώρες για δύο λόγους βασικούς σύμφωνα με τους σημαντικότερους κοινωνιολόγους . Πρώτον διότι είναι υλόφρων καταναλωτισμός και δεύτερον επειδή προκαλεί τον διαιρετικό ανταγωνισμό μεταξύ των εργαζομένων. Οι ψυχολογικοί λοιπόν λόγοι και οι ανθρωπιστικοί κατ'επέκταση είναι η βάση της καπιταλιστικής προπαγανδιστικής στρατηγικής επιτυχίας αυτού του οικονομικού συστήματος . Ο πλούτος παράγεται από την εργασία των πολλών σύμφωνα όμως με το σχέδιο των καπιταλιστών . Και ο ρόλος της εργασίας είναι διττός .Πρώτον η εργασία παράγει προαποφασισμένα αγαθά και δεύτερον αμείβεται άνισα . Αυτό είναι το βασικό στρατήγημα του καπιταλιστή για να διασπάσει τους εργαζόμενους Το εργατικό κίνημα δεν πρέπει να αγνοεί την πάγια αυτή τακτική. Μια άλλη φαινομενικά παράδοξη τακτική των καπιταλιστών είναι η ένταση της εργασίας Ο καπιταλιστής εργάζεται εντατικότερα από τους απλούς εργαζόμενους τουλάχιστον στο πρώτο στάδιο της επιχείρησης όταν αυτή είναι αναπτυσσόμενη (Obsession). Η ανεργία ή η χαμηλή παραγωγικότητα ή η ελεγχόμενη παραγωγικότητα είναι η μέθοδος συντήρησης του συστήματος και οι μισθολογικές διαστρωματώσεις της εργασίας οι συνέταιροι -συνεργάτες του καπιταλιστή που θέλει να διατηρήσει τα κεκτημένα . Μια άλλη δυσκολία είναι ο πληθωρισμός .Μεγαλύτερες αμοιβές σημαίνει μεγαλύτερη κατανάλωση , όμως πάγωμα μισθών σημαίνει συντήρηση της εκμετάλλευσης .Αυτή η αντίθεση είναι η δυσκολία που πρέπει να ξεπεραστεί στην λαϊκή συνείδηση . Μια ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ όμως δεν μπορεί να συντηρεί τις καπιταλιστικές μορφές κατανάλωσης . Αυτός είναι ο βασικός λόγος αυτοϋπονόμευσης του εργατικού κινήματος . Η υπέρβαση των μορφών αυτών προϋποθέτει έναν νέο εργατικό ανθρωπισμό στη θέση του αστικού ψευτοανθρωπισμού των κοινωνικών διακρίσεων και του κοινωνικού δαρβινισμού . Η εργασία δεν είναι μια φυσική παραγωγή όπως η αγροτική . Είναι μια διαδικασία πολιτικών -πολιτιστικών αποφάσεων που ικανοποιούν το σύνολο της κοινωνίας . Αυτό στην ιστορία της κοινωνικής πάλης ονομάστηκε ουτοπία με την αρνητική σημασία της αποθάρρυνσης της δημιουργικότητας και της ενίσχυσης του μηδενισμού . Η Εργατική Προοδευτική Αριστερά είναι μια αριστερή και ουσιαστικά ανατρεπτική αλλαγή του μηδενιστικού κατεστημένου υπέρ του ανθρώπου -εργαζόμενου -πνευματικού -και -συναισθηματικού όντος , πρωτίστως δημιουργού πολιτισμού με κέντρο τις ανώτερες αξίες της συλλογικότητας και της αγωνιστικότητας .