Τετάρτη 22 Απριλίου 2009

ΔΙΑΦΘΟΡΑ ΚΑΙ ΕΥΘΥΝΕΣ

Η ελληνική κοινωνία είναι πανθομολογουμένως μια διεφθαρμένη κοινωνία . Ο εθισμός στη διαφθορά καθιστά την Ελλάδα μια τριτοκοσμική χώρα επειδή ακριβώς αυτό που χαρακτηρίζει τις υπανάπτυκτες χώρες είναι η αδυναμία τους να μετριάσουν τέτοιου είδους φαινόμενα τα οποία συντηρούν όχι απλά κάποια άτομα αλλά το ίδιο το πολιτικοοικονομικό σύστημα . Το πολιτικό σύστημα της μεταπολιτευτικής Ελλάδας είναι αυτό που απογείωσε την διαφθορά και την αναβίβασε σε δομικό στοιχείο της . Το πελατειακό σύστημα βασίζεται σε ένα συμβόλαιο με το λαό όπου κατοχυρώνεται η νομιμοποίηση της διαφθοράς . Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ μπροστά σ' αυτό το γιγάντιο πρόβλημα δεν έχει αυταπάτες και δεν αποσείει τις ευθύνες από τα συμβαλλόμενα μέρη . Η πελατειακή σχέση δεν αντιπροσωπεύει υγιείς σχέσεις εργασίας και αυτό όπως έχουμε και παλαιότερα καταγγείλει και αποδείξει χωρίζει τους εργαζόμενους και τους διασπά με τον πιο αισχρό τρόπο . Η ευθύνη των εργαζομένων είναι υπαρκτή αν και μειωμένη εξαιτίας της ληστρικής οργάνωσης και της ηθικής νομιμοποίησης του κυρίαρχου καπιταλιστικού μοντέλου του υπερ-καταναλωτισμού . Η ευθύνη των εργαζομένων για την έκταση της διαφθοράς έγκειται πιο πολύ στην άρνηση της αναζήτησης ενός μοντέλου εργασιακών σχέσεων που θα αυτοτιμωρεί τους διεφθαρμένους και δεν θα τους συγκαλύπτει . Επειδή δεν θα υπήρχαν άνθρωποι που λαδώνουν αν δεν υπήρχαν άνθρωποι που λαδώνονται η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ διαχωρίζει την θέση της από τον ψευτοσυνδικαλισμό της προστασίας της παραβατικότητας και της συγκάλυψης και δηλώνει τον έντονο προβληματισμό της για την κουλτούρα της ανοχής στα φαινόμενα διαφθοράς από μέρους των εργαζομένων οι οποίοι πρέπει να αγωνισθούν και οι ίδιοι για να σώσουν εκτός από την αξιοπρέπειά τους και την αποδοτικότητα της εργασίας τους . Ας μην πλανώνται , το κόστος της διαφθοράς επιστρέφει αργά ή γρήγορα στον εργαζόμενο . Δυστυχώς τα αστικά κόμματα – συμμορίες έχουν καθιερώσει αυτή την εργασιακή ηθική και οι επιχειρήσεις την ανάλογη εταιρική ευθύνη . Η αντίσταση και σ’ αυτόν τον τομέα πρέπει να αυξηθεί γιατί δεν πρέπει να γίνει φυσιολογική η παρατήρηση πως «οι Έλληνες δεν είναι διεφθαρμένοι από ανάγκη αλλά από πεποίθηση» .