ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΠΑΡΑΣΙΤΙΣΜΟΣ

Η Κοινωνία είναι ένα εργοστάσιο που παράγει πολίτες. Η ποιότητα των πολιτών δεν είναι ίδια ούτε στο εσωτερικό της ούτε σε σύγκριση με άλλες κοινωνίες . Η ποιότητα του πολίτη χαρακτηρίζει την παιδεία του και η κοινότητα των αξιών που έχουν εσωτερικεύσει οι πολίτες μιας κοινωνίας αποτελούν τον πολιτισμό αυτής της κοινωνίας . Η σύγχρονη νεοελληνική κοινωνία είναι μια κοινωνία που έχει τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα μιας χρηματοοικονομικά εξαρτημένης κοινωνίας .Είναι μια κοινωνία που λειτουργεί με πρώτο κινούν τις κεφαλαιακές μεταβιβάσεις από την Ευρωπαϊκή Ένωση (τα περίφημα πακέτα) . Αυτή η εισροή κινητοποιεί την κρατική μηχανή η οποία διαμοιράζει τα εισερχόμενα κεφάλαια και χρηματοδοτεί την τοπική οικονομία μέσω της Ζήτησης . Συνώνυμη της ζήτησης είναι η εμπορική κατανάλωση την οποία τονώνει και διογκώνει η εμπορική διαφήμιση . Η ποιότητα όμως της κατανάλωσης δεν βασίζεται στην αυτόχθονα παραγωγή πλην των ευνόητων υπηρεσιών αλλά σε έτοιμα εισαγόμενα προϊόντα άλλων οικονομιών δημιουργώντας ένα τεράστιο ελλειμματικό εμπορικό ισοζύγιο . Όλα εισάγονται ξεκινώντας από τις κοινοτικές ενισχύσεις έως τον ακριβό εξωτερικό δανεισμό για να συνεχιστεί αυτό με τα εμπορεύματα ακόμα και έμψυχα (αθλητές) . Η ελληνική οικονομία είναι μια παρασιτική οικονομία και τα οικονομικά υποκείμενα σχηματίζουν μια πυραμίδα στην κορυφή της οποίας βρίσκεται η περίφημη Διαπλοκή . Ο κρατικός μηχανισμός ισχυρός άμεσα και έμμεσα με το 70 % του ελέγχου της οικονομίας περιορίζεται στην διανομή του παραγόμενου προϊόντος με γνώμονα την ισχύ της Ανώτατης Διαπλοκής αλλά και της μικρότερης των συνδικάτων των κρατικών υπαλλήλων . Η Ελλάδα διάγει βίο ευτυχή ή δυστυχή επί τη βάση της πιστοληπτικής της φερεγγυότητας . Κι αυτή καθορίζεται κυρίως από την πολιτική της αξιοπιστία και τους συσχετισμούς της διεθνούς σκηνής . Η Επανάσταση την οποία κάποιοι προφητεύουν και κάποιοι εύχονται δεν μπορεί να μην έχει ως στόχο το τέλος του παρασιτισμού . Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία .